Dag 8
Door: Annelijn
Blijf op de hoogte en volg Noida
14 Juli 2015 | India, New Delhi
Het is alweer maandag en precies vandaag een week geleden vertrokken wij uit het kikkerlandje Nederland. De tijd gaat zo snel en het besef van tijd is ook ver te zoeken. Dit blog wordt geschreven door Annelijn, dus geniet ervan zou ik zeggen!
We sliepen op de nacht van zondag op maandag in the Girls home, wat bij pastor John en Annie thuis is. Helaas voor onze 15 koppige groep waren er te weinig bedden en mochten de meiden in bedden slapen en de jongens moesten op de grond. Wat overigens heeft gezorgd voor een slechte nacht, want wij Nederlanders zijn toch stiekem gewend aan onze zachte matrassen.
Na een stevig ontbijt, vertrokken wij weer richting the Boys home. Ook deze weg verliep niet soepel zoals wel meer dingen in India ;) Het was een kleine ( vergeleken bij de Taj Mahal) busreis ongeveer 20 minuten. Dat werd door het verkeer toch een uur. Het verkeer in India is zo anders, in Nederland is alles zo georganiseerd en weet iedereen de regels. In India gaat het er iets anders aan toe en houd niemand zich aan de regels. Dat is niet helemaal waar, ze hebben 1 regel in het verkeer: Ieder voor zich. Bij deze regel word dan ook vaak de bel of toeter gebruikt en hoor je soms 5 minuten dezelfde toeter van iemand die er langs wilt of een combinatie van toeters. Alles is mogelijk in India.
Maar na de busrit waren we dan weer bij the Boys home en konden we weer rustig alles uitpakken. Daarna pakte iedereen zijn oude ritme op en gingen verschillende mensen meteen lesgeven. Juliette, Annelijn, Mike en Patrick deden hun was met de hand. De meiden hebben de jongens even wat was skills bij gebracht, dat belooft wat voor thuis! Daarnaast was er ook tijd om met de kinderen leuke dingen te doen. Onze namen zijn nog lastig voor de meeste kinderen, maar voor ons zijn hun namen ook niet de makkelijkste.. De kinderen begroeten ons vaak met Didi, dit betekent iets als grote zus.
Daarna hebben middag gegeten en zijn we begonnen met schilderen en het schoonmaken van de deur waar een hele pot verf op was gevallen. Het schilderen ging vlot en Mickey Mouse is nu helemaal van de wand. Het witte deel is nu bijna helemaal klaar, de kozijnen en het onderste deel van muur moeten nog blauw geschilderd worden. Het schiet op, maar er moet nog veel gedaan worden!
In de avond hebben we gespeeld met kinderen, hebben Jeroen, Patrick en Annelijn een quiz gemaakt die goed in de smaak viel. De teams waren jongens tegen de meisjes en natuurlijk wonnen de meisjes!
Woensdag vertrekken we met de nachttrein richting de Himalaya op Kids camp. Ik mag voor iedereen spreken dat we er allemaal zin hebben in wat lagere temperaturen. Morgen wordt er weer een nieuw blog geschreven, maar dit was het voor maandag 13 juli
We sliepen op de nacht van zondag op maandag in the Girls home, wat bij pastor John en Annie thuis is. Helaas voor onze 15 koppige groep waren er te weinig bedden en mochten de meiden in bedden slapen en de jongens moesten op de grond. Wat overigens heeft gezorgd voor een slechte nacht, want wij Nederlanders zijn toch stiekem gewend aan onze zachte matrassen.
Na een stevig ontbijt, vertrokken wij weer richting the Boys home. Ook deze weg verliep niet soepel zoals wel meer dingen in India ;) Het was een kleine ( vergeleken bij de Taj Mahal) busreis ongeveer 20 minuten. Dat werd door het verkeer toch een uur. Het verkeer in India is zo anders, in Nederland is alles zo georganiseerd en weet iedereen de regels. In India gaat het er iets anders aan toe en houd niemand zich aan de regels. Dat is niet helemaal waar, ze hebben 1 regel in het verkeer: Ieder voor zich. Bij deze regel word dan ook vaak de bel of toeter gebruikt en hoor je soms 5 minuten dezelfde toeter van iemand die er langs wilt of een combinatie van toeters. Alles is mogelijk in India.
Maar na de busrit waren we dan weer bij the Boys home en konden we weer rustig alles uitpakken. Daarna pakte iedereen zijn oude ritme op en gingen verschillende mensen meteen lesgeven. Juliette, Annelijn, Mike en Patrick deden hun was met de hand. De meiden hebben de jongens even wat was skills bij gebracht, dat belooft wat voor thuis! Daarnaast was er ook tijd om met de kinderen leuke dingen te doen. Onze namen zijn nog lastig voor de meeste kinderen, maar voor ons zijn hun namen ook niet de makkelijkste.. De kinderen begroeten ons vaak met Didi, dit betekent iets als grote zus.
Daarna hebben middag gegeten en zijn we begonnen met schilderen en het schoonmaken van de deur waar een hele pot verf op was gevallen. Het schilderen ging vlot en Mickey Mouse is nu helemaal van de wand. Het witte deel is nu bijna helemaal klaar, de kozijnen en het onderste deel van muur moeten nog blauw geschilderd worden. Het schiet op, maar er moet nog veel gedaan worden!
In de avond hebben we gespeeld met kinderen, hebben Jeroen, Patrick en Annelijn een quiz gemaakt die goed in de smaak viel. De teams waren jongens tegen de meisjes en natuurlijk wonnen de meisjes!
Woensdag vertrekken we met de nachttrein richting de Himalaya op Kids camp. Ik mag voor iedereen spreken dat we er allemaal zin hebben in wat lagere temperaturen. Morgen wordt er weer een nieuw blog geschreven, maar dit was het voor maandag 13 juli
-
14 Juli 2015 - 14:27
Petra :
Wat een mooi blog Annelijn! Wat een ervaringen,heel veel plezier op Kidscamp! Liefs mama
-
14 Juli 2015 - 14:46
Theo T.:
Leuk om jullie van zo ver te volgen. Wat zijn computers en internet toch een mooi medium om de wereld een stuk kleiner te maken. Nog veel plezier, sterkte en straks even wat koeler ;-) -
14 Juli 2015 - 14:55
Helene:
Inderdaad heel leuk om te lezen. Wat beleven jullie veel zeg! Zou stiekem wel om een hoekje willen kijken!
Geniet er nog maar lekker van!
-
14 Juli 2015 - 15:53
Letty:
Wat leuk weer om te lezen hoe het jullie vergaat. Vervelend hè, die muggen.... maar gelukkig blijven zij straks daar (als er tenminste niet eentje zich als verstekeling in een koffer verstopt). In december kocht ik twee bakken viooltjes t.b.v. jullie reis. Er kwamen nauwelijks bloemen, ook niet in het voorjaar. Alleen uit laksheid had ik de bakken nog niet opgeruimd. En wat denk je: vanaf de maandag dat jullie weggingen staan in beide bakken viooltjes te bloeien, mooier dan ooit. Elke keer als ik mijn voordeur uitga moet ik dus vanzelf aan jullie denken.... Veel plezier nog met elkaar en de anderen! -
14 Juli 2015 - 16:52
Hilda:
Super om drie verhalen achter elkaar te lezen. Het uitvallen van de stroom komt me bekend voor, bij ons in Frankrijk komt dat ook nog steeds regelmatig voor, zolang er maar water uit de kraan komt! Prachtige belevenissen rond de Taj Mahal, fijn dat jullie zo genoten hebben, mooie foto's hebben kunnen maken. Wat voor overschoenen kreeg jij nou uiteindelijk Jeroen? De nachtelijke treinreis zal weer een nieuw avontuur worden, pas goed op elkaar. En die lagere temperaturen zal jullie goed doen, even bijtanken. Begrijpen wij hier ook, verwachting voor donderdag 40 graden... Blijf foto's plaatsen, genieten wij van op afstand.
lieve groeten Hilda -
14 Juli 2015 - 18:10
Dick En Simone:
Dames en heren,
Jullie maken wat mee daar ! Erg leuk om al die verhalen te lezen
Wat een ander land, wat een andere cultuur !
En wat leuk dat wij dit op deze manier mee kunnen beleven met de foto,s !
Mooi!
Fijne dagen nog en veel plezier op het Himalayakamp, spannend
Gr
Dick en Simone -
14 Juli 2015 - 19:37
Daphne:
Mooi geschreven Annelijn, veel plezier woensdag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
